تمنای ناکام

بر نیاید از تمنای لبت کامم هنوز                       بر امید جام لعلت دردی آشامم هنوز 

روز اول رفت دینم ر سر زلفین تو                     تا چه خواهد شد در این سود اسرانجامم هنوز 

ساقیا یک جرعه زان آب آتشگون که من              در میان پختگان عشق او خامم هنوز 

از خط گفتم شبی زلف تر امشک ختن                میزند هر لحظه تیغی مو بر اندامم هنوز 

پرتو روی تو تا در خلوتم دید آفتاب                                میرود چون سایه هردم بر در و بامم هنوز

نام من رفتست روزی بر لب جانان بسهو                     اهل دل را بوی جان میاید از نامم هنوز

در ازل دادست ما را ساقی لعل لبت                      جرعه جامی که من مدهوش آن جامم هنوز

ای که گفتی جان بده تا باشدت آرام جان                جان به غم هایش سپردم نیست آرامم هنوز

در قلم آورد حافظ قصه ی لعل لبش                        آب حیوان میرد هردم ز اقلامم هنوز

نوشته های دیگران ()